Beste lezer,

Afgelopen woensdag was het weer zover, onze reis naar Oostenrijk begon. Het was een enerverende reis die ons veelal door Duitsland voerde. Rond de klok van half vier kwamen we dan aan bij de grens van Oostenrijk waar in de verte de bergen zichtbaar werden. De toppen in nevel gehuld wat het tot een sprookjesachtig tafereel maakte. Na een laatste stop en het plakken van het autobahn-vignet gingen we onderweg voor de laatste etappe die ons via een lange tunnel de bergen invoerde. De neveltoppen maakte plaats voor prachtige groene hellingen waar her en der bergstroompjes naar beneden kronkelde om uit te monden in het dal. De weg slingert vanaf Bregrens langzaam maar zeker dieper het Bregenzerwoud in om uiteindelijk aan te komen in Au. De verwondering was groot bij het zien van al het leven, leven dat in de wintermaanden nooit zichtbaar was. Het groen, de bloemen, de krekels in het gras, de geur van vers hooi. 

Na een goede nachtrust starten we met de eerste echte dag. Omdat het thema de berg en navigatie is zijn we rustig gestart met een wandeling door Au en een bezoek aan de destilleerderij van Gasthaus Lowe. Na een kop koffie op het terras werd de eerste klim op de berg gemaakt. De helft van de groep wandelde terwijl ook een groep met de auto naar boven ging. Het doel was een uitzichtpunt bovenaan een waterval. De waterval was te bekijken vanaf een hangbrug over het water, er was een prachtige kruiden/bloementuin te bekijken met onder andere ook echte Edelweis, iets wat je niet zomaar ziet. We aten een broodje, dronken bronwater en genoten van de heerlijke omgeving. In de avond hebben we wederom weer gekozen voor een bezoek aan Gasthaus Lowe voor een avondmaal.

Voor de tweede dag werd de groep opgesplitst in een groep die actief onderweg ging en een groep die het wat rustiger aandeed. Deze laatste beleefde een bijzondere klankschaalsessie op de alpenweide voor hollandheim met aansluitend een ontspannen terrasbezoek met een hapje en drankje in de najaarszon. De andere groep starten de dag met een gids in het Franz Michael Felder museum. FM Felder was een bijzonder historische figuur uit de omgeving van Au en Schoppernau. We kregen een uitvoerige uitleg over zijn leven en werk waarna we ook naar zijn geboortehuis gingen en vervolgens naar de kerk waar hij begraven ligt. In de middag vertrokken we iets verder op met de gondellift naar de top van de Didamskopf, 2090 Mtr. Boven bezochten we een expositie over de dieren en planten die allemaal in de bergen leven. Een boeiende dag die ons meer heeft geleerd over de berg en het leven rond de berg. De avond werd besloten en een stevige Oostenrijkse maaltijd en een gezellige avond waarbij uitvoerig werd nagesproken over alle belevenissen van de dag.

Dag drie, 25 September, weer een stralende dag met prachtige vergezichten. Vandaag stonden we op tijd op voor een trip met een oude trein, vertrek punt was Brezau en de eindbestemming Schwarzenberg. Eenmaal in Schwarzenberg aangekomen bleek dat het dorp zelf ongeveer twee kilometer hoger lag dan het treinstation waardoor we even in dubio stonden over hoe we dan boven zouden komen. We besloten dat een groep met de bus zou gaan en dat de rest zich zou wagen aan de wandeling. Uiteindelijk was het een pittige wandeling die beloond werd met vergezichten over de alpen en een heerlijk restaurant in het dorp. Na afloop vertrokken de meeste mensen terug naar hollandheim en een klein groepje ging nog verder. Na een slingertocht door de bergen kwamen we uit bij een uitzichtpunt met zicht op weides vol met koeien die allemaal hun bel lieten horen, erg indrukwekkend. We sloten de avond af met een lekkere bbq in hollandheim en keken tevreden terug op een mooie dag.

Zondag 26 September, even een dagje wat rustiger na een aantal intensieve dagen. Vandaag zijn we in de loop van de ochtend met bussen naar de Bergkristall Hutte gegaan. Een Hutte op 1250mtr met een fabelachtig kristalhelder zicht over een vallei tussen de bergen. De weg ernaar toe was een beleving op zich. Het was een slingerend pad dat stijl omhoog liep lang soms steile afgronden. Misschien zult u nu denken, “dat is toch gevaarlijk”, maar het was hues verantwoord! Zoals gezegd het vergezicht was mooi maar het eten was evenzo goed. Huisgemaakte worsten gemaakt met lokaal geschoten wild met heerlijke zuurkool en andere verse lekkernijen. In de vroege middag waren we terug in Hollandheim waar gerust kon worden of waar we lekker nog even in de zon konden zitten. Het avondmaal hebben genuttigd in de Ur-Alp en in de avond hebben spelletjes gespeeld. We gaan straks vroeger naar bed om morgen op tijd op te staan voor een trip naar het eiland Mainau in de Bodensee.